Tecelli Şevki Didarın İlahi Sözü
Çürümüş tenlere bir kez eğer dersem bi iznî kum,
Yalın ayak u baş açık duralar kamusu uryân.
Tecellî şevki dîdârın beni mest eyledi hayrân,
“Ene’l Hakk” sırrını cânım anınçün kılmadım pinhân.
‘Aceb hayrân u mestim kim bilişden bilmezem yâri,
Gözüm her kanda kim baksa görünen sûret-i Rahmân.
Benem her derdli dermânı benem her ma’denin kânı,
Benem ol dürr-i bî-hemtâ benem ol bahr-i bî-pâyân.
Semâda seyreder sırrım cihânı tutdu envârım,
Mukaddesler cemî’si benim sırrımda sergerdân.
Bu ay u gün bu yıldızlar bu geceler bu gündüzler,
Bu yazlar kışlar ve güzler benim emrimdedir yeksân.
Çürümüş tenlere bir kez eğer dersem bi iznî kum,
Yalın ayak u baş açık duralar kamusu uryân.
Benim ‘ilm-i ledünnümde hezârân Hızr olur ‘âciz,
Benim her bir tecellîmde nice bin Mûsâ’lar hayrân.
Cihân tılsımının bendi benim elimdedir şimdi,
Benim bugün bu meydânda benimdir top ile çevgân.
Benem şâhı bu meydânın benem devri bu devrânın,
Benem cânı bu cânların benimle diridir her cân.
Benem Mansûr’u dâr iden benem ağyârı yâr iden,
Benem her vârı vâr iden benem her giden ve duran.
Değilim oddan ve sudan veya toprak veya yelden,
Ben irden var idüm irden henüz yoğ idi bu ezmân.
Zamansız bî-zamânım ben nişânsız bî-nişânım ben,
Dü âlemde hemânım ben benem görünen gören.
Görürsün sûretâ âdem benim emrimdedir ‘âlem,
Feleklerle melekler hep bana mahkûmdur ins ü cân.
Sanırsın Eşrefoğlu’yam ne Rûmî’yem ne İznîkî,
Benem ol Dâim ü Bâkî göründüm sûretâ insân.