Makamı Mustafadır Bu İlahi Sözü
Habîb-i Kibriyâ”nın hâb-gâhıdır hakîkatde,
Tefevvuk-gerde-i ‘arş-ı “Cenâb-ı Kibriyâ”dır bu.
Habîb-i Kibriyâ”nın hâb-gâhıdır hakîkatde,
Tefevvuk-gerde-i ‘arş-ı “Cenâb-ı Kibriyâ”dır bu.
Ah aman ya gül-i gülzar-ı gülistan-ı muhabbet,
Fuâdı kâinâtın belde-i mu’cîz-nüvâdır bu,
Semâ-paye harem-gâh-ı “Resûl-i Müctebâ”dır bu.
Harîm-i ‘arz-ı cennet ravza-i “Hayrü’l-Verâ”dır bu,
Sakın terk-i edebden kûy-i “Mahbûb-i Hudâ”dır bu,
Nazar-gâh-ı ilâhîdir “Makâm-ı Mustafâ”dır bu.
Bu dergâh-ı mu’allâya tevessül eyleyen sâil,
Bulur her derdine dermân olur maksûduna nâil,
Esâtin-i hikem cümle bu hükme oldular kâil.
Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-i ‘adem zâil,
Amâdan açdı mevcûdât dü çesmin tûtiyâdır bu,
Medet ya Rabbel Âlemin.
‘Uyûn-ârâ-yı ‘âlem tûtiyâ na’leyn-i hâkidir,
Bu hadrâ kubbede mahfûz o nûrun cism-i pâkidir,
Bütün envâr-i ‘âlem ‘aks-i nûr-i tâb-nâkidir,
Felekde mâh-ı nev “Bâbu’s Selâm”ın sîne-çâkidir,
Onun kandîlidir hûr matla’-i nûr u ziyâdır bu.
Müraccahdır bu hâkin her gubârı kadr u kıymetde,
Cilâ-bahş-ı ‘uyûn olmakda iksîre meziyyetde,
Bu cây-ı dil-küşânın bir nazîri yok fazîletde,
Habîb-i Kibriyâ”nın hâb-gâhıdır hakîkatde,
Tefevvuk-gerde-i ‘arş-ı Cenâb-ı Kibriyâ”dır bu.
Ziyâsı pertev-efşândır bu hâkin mihr ile mâhe,
Eder âşıklann da’vet serây-i “lî me’allah”e,
Yüzün sür sen de ey Hazmî bu dergâh-ı felek-câhe.
Mürâât-ı edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâhe,
Metâf-ı kudsiyândır bûse-gâh-ı enbiyâdır bu,
Medet ya ya Nebiyyallah.